Stadsstof
wat je hebt met landen in een stad
met je toekomst aan een plek haken
is dat je voeten het gewicht niet houden
op de eerste stappen verzwikken, struikelen, omklappen
dan hoop je dat de stad een hand uitsteekt
en je overeind helpt uit het stof
liefdevol je billen afklopt en een zetje geeft
wat je hebt met landen in een stad
is dat je neus de lucht niet kent
en je verdwaalt door het volgen van de sterkste geuren
zoals die van een grootschalige bakkerij
en als je dan niet weet waar je bent
begin je te eten, zodat je mond de stadssmaken opneemt
beschuit en krentenbollen en koek
en als je dan probeert te praten
voel je dat je tong anders beweegt
je voelt je anders dan je was
wat zit hier in het eten? is het geschiedenis?
je luistert naar de stem van de stad
en neemt die op jouw manier over
voor je het weet heb je een plattegrond gemaakt
vol kruissteken op plekken waar verse herinneringen zijn ontstaan
stof voor mooie verhalen
voor je het weet heeft de stad jou in zich geweven
en is de stad naadloos in jou overgegaan
aderen zijn ook draden
dus misschien, na enige tijd
bindt die zich zelfs aan je hart
daar heb je het al, ja, daar staat: Almelo
vastgestikt met rode draad
